Επιστροφή στο παρκέ για την Εθνική Γυναικών και τη Στέλλα Καλτσίδου.
Προσγειώθηκε χθες το μεσημέρι στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Στην περίπτωσή σημασία έχει όμως και το σημείο από το οποίο απογειώθηκε, καθώς η Ελληνίδα διεθνής αγωνίζεται στη Γαλλία, στη Βιλνέβ ντ’ Ασκ, στη Λιλ, μια πόλη δύο ώρες από το Παρίσι. Η Καλτσίδου βίωσε τα όσα έγιναν στην πόλη του φωτός με έναν διαφορετικό, πολύ πιο άμεσο τρόπο, αναδεικνύοντας όμως ξεκάθαρο νικητή την ανθρωπιά απέναντι στο φόβο σε ένα ρίνγκ τρόμου και χάους που στήθηκε από το πουθενά. Η αρχή στην κουβέντα μπορεί να γίνεται από το μπάσκετ, αλλά συνεχίζεται με μια διαφορετική εκτός παρκέ «αναμέτρηση», η οποία είναι ολοφάνερο στα λόγια, στο πρόσωπό της και τη φωνή που αλλάζει πως την έχει επηρεάσει πολύ.
-Ξανά με τα... μπλε σχετικά γρήγορα, όχι μια διοργάνωση, αλλά ένα δεκαήμερο και δύο αγώνες.
«Αισθάνομαι πολύ ωραία που βρίσκομαι εδώ, αλλά και λίγο περίεργα, γιατί συνήθως με την Εθνική Ομάδα συναντιόμαστε στη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτή τη φορά βρισκόμαστε στη διάρκεια του χειμώνα, στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Παρόλα αυτά είναι πάντα μια ωραία αίσθηση να είμαστε εδώ με την Εθνική Ομάδα, έχοντας μπροστά μας δύο επίσημους αγώνες. Χρειάζεται να είμαστε απόλυτα συγεντρωμένες, γιατί από φυσική κατάσταση εν μέσω αγωνιστικής περιόδου είμαστε όλες καλά. Αυτό που θέλουμε είναι να είμαστε καλά, να είμαστε υγιείς, να είμαστε συγκεντρωμένες για να ανταπεξέλθουμε σε αυτά που ζητά ο κόουτς και πιστεύω πως η ομάδα είναι έτοιμη να πετύχει στους στόχους της σε αυτή τη φάση».
-Πόσο θετικό είναι πως ξεκινάμε με έναν αγώνα απέναντι σε έναν αντίπαλο όπως η Ελβετία του οποίου το όνομα δεν αποτελεί φόβητρο και επιπλέον εντός έδρας. Θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ αυτός ο συνδυασμός;
«Θεωρώ πως αυτό το παιχνίδι είναι λίγο παγίδα, ακριβώς γιατί ο αντίπαλός μας δεν είναι μεγάλο όνομα. Παρόλα αυτά θεωρώ πως θα αντιμετωπίσουμε μια ομάδα, η οποία θα έιναι αν μη τι άλλο μαχητική. Οπότε θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κάθε άλλο παρά σαν ένα εύκολο ματς. Από την άλλη παίζουμε εντός έδρας και αν ο κόσμος ανταποκριθεί και γεμίσει το γήπεδο θα είναι κάτι πολύ θετικό. Από εκεί και πέρα έχουμε δύο αγώνες, τους οποία θα πρέπει, ανεξαρτήτως ονόματος του αντιπάλου, να δώσουμε το 100% για να νικήσουμε. Αυτό είναι το μπάσκετ. Είμαστε μια ομάδα τέτοια που πρέπει πάντα να δίνει το 100% για να παίρνει αποτελέσματα».
-Από εσάς μας είπες τι πρέπει να περιμένουμε. Εσείς τι περιμένετε από τη Χαλκίδα;
«Θέλω να πιστεύω πως ο κόσμος που βρίσκεται στη Χαλκίδα, είτε ο κόσμος από εδώ από την Αθήνα, αφού δεν είναι και πολύ μακριά, θα ανταποκριθεί και θα έρθει. Εκτός από τους συγγενείς και φίλους που σίγουρα θα έρθουν, θέλω να πιστεύω πως ο κόσμος θα γεμίσει το γήπεδο. Θεωρώ πως είναι καλό το ότι το παιχνίδι θα καλυφθεί και τηλεοπτικά. Νομίζω πως έχει διαφημιστεί αρκετά για να έρθει ο κόσμος. Ελπίζω να είναι έτσι και τους περιμένουμε δίπλα μας στο γήπεδο».
-Έφτασες τη Δευτέρα από τη Γαλλία έχοντας στις αποσκευές σου μια διαφορετική εμπειρία. Αν και δεν μένεις στο Παρίσι, πόσο σας άγγιξαν τα όσα συνέβησαν εκεί την περασμένη Παρασκευή;
«Είμαστε περίπου δύο ώρες από το Παρίσι. Το να είσαι τόσο κοντά στην πηγή των γεγονότων σε σχέση με το πώς τα αντιλαμβάνεσαι από την τηλεόραση είναι πολύ διαφορετικό. Οπωσδήποτε υπήρχε ένας πολύ μεγάλος τρόμος. Προσωπικά, είχα πολλές συμπαίκτριες, των οποίων οι οικογένειες, οι συγγενείς, οι φίλοι, καθώς δεν είμαστε μακριά από το Παρίσι, μένουν εκεί και υπήρχε μια μεγάλη ανησυχία. Ήταν μια εμπειρία πολύ άσχημη. Όπως άσχημη ήταν και η κατάσταση στη Γαλλία. Ήταν όλοι τρομοκρατημένοι. Ήταν μια κατάσταση που πραγματικά θα προτιμούσα να μην την είχα ζήσει. Ήταν τρομακτικό».
-Παρά τα όσα έγιναν οι Γάλλοι, τουλάχιστον αυτή την αίσθηση είχαμε παρακολουθώντας τι συμβαίνει από μαριά, αντέδρασαν όντας με εξωστρέφεια, ανοίγοντας τα σπίτια τους, κυκλοφορώντας στους δρόμους την επόμενη μέρα. Ήταν όντως έτσι;
«Εμένα αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως υπήρχε ένα κίνημα από όλους τους Γάλλους, οι οποίοι άνοιγαν τα σπίτια τους σε όσους χρειάζονταν βοήθεια. Κάτι το οποίο εμένα με συγκλόνισε, γιατί αυτό έγινε ξέροντας πως υπήρχαν τρομοκράτες που είχαν διαφύγει. Παρόλα αυτά, ο κόσμος δεν φοβόταν και ήταν πρόθυμος να δώσει βοήθεια σε όλους. Ήταν κάτι το οποίο για μένα ήταν συγκλονιστικό! Το πως ο φόβος είχε νικηθεί και ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν συνανθρώπους. Για μένα ήταν μια απάντηση ανθρωπιάς σε μια απάνθρωπη πράξη. Πράγματι, η ζωή συνεχίστηκε από την επόμενη μέρα. Στη Γαλλία υπάρχει μια πολύ βαριά ατμόσφαιρα, ένα βαρύ πένθος, παρόλα αυτά όμως οι άνθρωποι αντιδρούν. Παίζει ρόλο σε αυτό το γεγονός πως η Γαλλία είναι από τη φύση της μια τόσο δημοκρατική χώρα, πως οι Γάλλοι έχουν γενικότερα τη φιλοσοφία πως η ζωή συνεχίζεται οτιδήποτε κι αν συμβαίνει. Δεν νομίζω όμως πως ξεχνάνε και θα τιμήσουνε ιδιαίτερα όλους αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν».
http://www.basket.gr/index.php/interviews/4053-kaltsidou-apantisi-anthropias-se-mia-apanthropi-praksi
Επιστροφή στο παρκέ για την Εθνική Γυναικών και τη Στέλλα Καλτσίδου.
Προσγειώθηκε χθες το μεσημέρι στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Στην περίπτωσή σημασία έχει όμως και το σημείο από το οποίο απογειώθηκε, καθώς η Ελληνίδα διεθνής αγωνίζεται στη Γαλλία, στη Βιλνέβ ντ’ Ασκ, στη Λιλ, μια πόλη δύο ώρες από το Παρίσι. Η Καλτσίδου βίωσε τα όσα έγιναν στην πόλη του φωτός με έναν διαφορετικό, πολύ πιο άμεσο τρόπο, αναδεικνύοντας όμως ξεκάθαρο νικητή την ανθρωπιά απέναντι στο φόβο σε ένα ρίνγκ τρόμου και χάους που στήθηκε από το πουθενά. Η αρχή στην κουβέντα μπορεί να γίνεται από το μπάσκετ, αλλά συνεχίζεται με μια διαφορετική εκτός παρκέ «αναμέτρηση», η οποία είναι ολοφάνερο στα λόγια, στο πρόσωπό της και τη φωνή που αλλάζει πως την έχει επηρεάσει πολύ.
-Ξανά με τα... μπλε σχετικά γρήγορα, όχι μια διοργάνωση, αλλά ένα δεκαήμερο και δύο αγώνες.
«Αισθάνομαι πολύ ωραία που βρίσκομαι εδώ, αλλά και λίγο περίεργα, γιατί συνήθως με την Εθνική Ομάδα συναντιόμαστε στη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτή τη φορά βρισκόμαστε στη διάρκεια του χειμώνα, στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Παρόλα αυτά είναι πάντα μια ωραία αίσθηση να είμαστε εδώ με την Εθνική Ομάδα, έχοντας μπροστά μας δύο επίσημους αγώνες. Χρειάζεται να είμαστε απόλυτα συγεντρωμένες, γιατί από φυσική κατάσταση εν μέσω αγωνιστικής περιόδου είμαστε όλες καλά. Αυτό που θέλουμε είναι να είμαστε καλά, να είμαστε υγιείς, να είμαστε συγκεντρωμένες για να ανταπεξέλθουμε σε αυτά που ζητά ο κόουτς και πιστεύω πως η ομάδα είναι έτοιμη να πετύχει στους στόχους της σε αυτή τη φάση».
-Πόσο θετικό είναι πως ξεκινάμε με έναν αγώνα απέναντι σε έναν αντίπαλο όπως η Ελβετία του οποίου το όνομα δεν αποτελεί φόβητρο και επιπλέον εντός έδρας. Θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ αυτός ο συνδυασμός;
«Θεωρώ πως αυτό το παιχνίδι είναι λίγο παγίδα, ακριβώς γιατί ο αντίπαλός μας δεν είναι μεγάλο όνομα. Παρόλα αυτά θεωρώ πως θα αντιμετωπίσουμε μια ομάδα, η οποία θα έιναι αν μη τι άλλο μαχητική. Οπότε θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κάθε άλλο παρά σαν ένα εύκολο ματς. Από την άλλη παίζουμε εντός έδρας και αν ο κόσμος ανταποκριθεί και γεμίσει το γήπεδο θα είναι κάτι πολύ θετικό. Από εκεί και πέρα έχουμε δύο αγώνες, τους οποία θα πρέπει, ανεξαρτήτως ονόματος του αντιπάλου, να δώσουμε το 100% για να νικήσουμε. Αυτό είναι το μπάσκετ. Είμαστε μια ομάδα τέτοια που πρέπει πάντα να δίνει το 100% για να παίρνει αποτελέσματα».
-Από εσάς μας είπες τι πρέπει να περιμένουμε. Εσείς τι περιμένετε από τη Χαλκίδα;
«Θέλω να πιστεύω πως ο κόσμος που βρίσκεται στη Χαλκίδα, είτε ο κόσμος από εδώ από την Αθήνα, αφού δεν είναι και πολύ μακριά, θα ανταποκριθεί και θα έρθει. Εκτός από τους συγγενείς και φίλους που σίγουρα θα έρθουν, θέλω να πιστεύω πως ο κόσμος θα γεμίσει το γήπεδο. Θεωρώ πως είναι καλό το ότι το παιχνίδι θα καλυφθεί και τηλεοπτικά. Νομίζω πως έχει διαφημιστεί αρκετά για να έρθει ο κόσμος. Ελπίζω να είναι έτσι και τους περιμένουμε δίπλα μας στο γήπεδο».
-Έφτασες τη Δευτέρα από τη Γαλλία έχοντας στις αποσκευές σου μια διαφορετική εμπειρία. Αν και δεν μένεις στο Παρίσι, πόσο σας άγγιξαν τα όσα συνέβησαν εκεί την περασμένη Παρασκευή;
«Είμαστε περίπου δύο ώρες από το Παρίσι. Το να είσαι τόσο κοντά στην πηγή των γεγονότων σε σχέση με το πώς τα αντιλαμβάνεσαι από την τηλεόραση είναι πολύ διαφορετικό. Οπωσδήποτε υπήρχε ένας πολύ μεγάλος τρόμος. Προσωπικά, είχα πολλές συμπαίκτριες, των οποίων οι οικογένειες, οι συγγενείς, οι φίλοι, καθώς δεν είμαστε μακριά από το Παρίσι, μένουν εκεί και υπήρχε μια μεγάλη ανησυχία. Ήταν μια εμπειρία πολύ άσχημη. Όπως άσχημη ήταν και η κατάσταση στη Γαλλία. Ήταν όλοι τρομοκρατημένοι. Ήταν μια κατάσταση που πραγματικά θα προτιμούσα να μην την είχα ζήσει. Ήταν τρομακτικό».
-Παρά τα όσα έγιναν οι Γάλλοι, τουλάχιστον αυτή την αίσθηση είχαμε παρακολουθώντας τι συμβαίνει από μαριά, αντέδρασαν όντας με εξωστρέφεια, ανοίγοντας τα σπίτια τους, κυκλοφορώντας στους δρόμους την επόμενη μέρα. Ήταν όντως έτσι;
«Εμένα αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως υπήρχε ένα κίνημα από όλους τους Γάλλους, οι οποίοι άνοιγαν τα σπίτια τους σε όσους χρειάζονταν βοήθεια. Κάτι το οποίο εμένα με συγκλόνισε, γιατί αυτό έγινε ξέροντας πως υπήρχαν τρομοκράτες που είχαν διαφύγει. Παρόλα αυτά, ο κόσμος δεν φοβόταν και ήταν πρόθυμος να δώσει βοήθεια σε όλους. Ήταν κάτι το οποίο για μένα ήταν συγκλονιστικό! Το πως ο φόβος είχε νικηθεί και ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν συνανθρώπους. Για μένα ήταν μια απάντηση ανθρωπιάς σε μια απάνθρωπη πράξη. Πράγματι, η ζωή συνεχίστηκε από την επόμενη μέρα. Στη Γαλλία υπάρχει μια πολύ βαριά ατμόσφαιρα, ένα βαρύ πένθος, παρόλα αυτά όμως οι άνθρωποι αντιδρούν. Παίζει ρόλο σε αυτό το γεγονός πως η Γαλλία είναι από τη φύση της μια τόσο δημοκρατική χώρα, πως οι Γάλλοι έχουν γενικότερα τη φιλοσοφία πως η ζωή συνεχίζεται οτιδήποτε κι αν συμβαίνει. Δεν νομίζω όμως πως ξεχνάνε και θα τιμήσουνε ιδιαίτερα όλους αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν».
http://www.basket.gr/index.php/interviews/4053-kaltsidou-apantisi-anthropias-se-mia-apanthropi-praksi
